K-1 to organizacja, która postawiła sobie za cel umożliwienie rywalizacji, zawodnikom różnych stylów walk. Stale promuje japoński kick – boxing, urozmaicony elementami innych technik, dlatego K-1 często bywa nazywane nowym sportem walki.
Organizacja zawodowego kick – boxingu, założona w 1993 roku, dzisiaj uchodzi za najbardziej prestiżową na świecie. Na jej arenach przeważnie widzimy zawodników trenujących kick – boxing, boks tajski, boks i karate, obowiązkowo zaopatrzenych w rękawice bokserskie oraz ochraniacze na krocze i zęby.
Rywalizacje na ringu wielkości 6,4 x 6,4 m, zgodnie z zasadami trwają trzy, trzyminutowe rundy. Gdy w ich czasie walka nie zostanie rozstrzygnięta sędziowie mają prawo zarządzić jedną, dwie, trzy lub pięć rund dodatkowych.
Rywalizacja może zakończyć się nokautem, nokautem technicznym, remisem, wygraną przez decyzję sędziów lub może zostać uznana za nieodbytą.
Obowiązuje zakaz walki w parterze. W stójce dozwolone są wszystkie ciosy bokserskie i kopnięcia, zarówno w głowę, korpus jak i w nogi rywala.
Klinczowanie jest dopuszczalne jedynie gdy ma ono na celu zadanie ciosu, jeżeli nie sędzia może go rozerwać. W sytuacji przechwycenia i ściągania głowy przeciwnika na kolano, można zadać tylko jeden cios.
Jak w każdym sporcie, tak i tu występują faule, do których zalicza się:
Zawodnik przesadzający z faulami, powinien uważać, ponieważ po trzecim odjęciu punktu w jednej rundzie, otrzymuje on czerwoną kartkę i przegrywa pojedynek.
Zawodnicy K-1 walczą w cyklu K-1 World Grand Prix, w których nie obowiązują limity wagowe a eliminacje do nich odbywają się w systemie regionalnym. Zwieńczeniem rozgrywek jest coroczny Finał K-1 World Grand Prix.
Młodziki do 18 roku życia próbują swych sił w rozgrywkach K-1 Koshien, a dla wszystkich walczących, organizuje się turnieje na licencji K-1, na których nie raz odkrywane są nowe talenty.
